Έλα τώρα να πεις τα παραμύθια

Έλα να σε δω πως θα τα κοιτάς, όταν δεν θα σε πιστεύουν

Δεν φοβούνται πια τους δράκους και τις μάγισσες

Γελούν γιατί ντύνονται ρούχα ένα νούμερο μικρότερο

Απ' αύριο λιγοστεύει ο φόβος

Στο χρόνο της λύπης

έλα σπάσε το στίχο

καπετάνιος εικόνας

προσέκρουσε την ξέρα μου

Κι ύστερα ψάξε με

Να.. Δες..

Ντυμένη τσιγγάνα, χορεύω το χορό της φωτιάς

Μην τρέμεις

υπάρχει χρόνος

όσο η σπίθα χορεύει τη νότα

Κι ύστερα ντυμένος χαμόγελο

άσε το κοχύλι 

να το παρασύρει η θάλασσα